Το "Κογιανισκάτσι" είναι μια ταινία χωρίς διάλογο,αφήγηση και ηθοποιούς, που γυρίστηκε από
το 1975 ως το 1982 και σκηνοθετήθηκε από τον
Αμερικανό σκηνοθέτη Γκόντφρεϊ Ρέτζιο.
Η ταινία αποτελείται κυρίως από πλάνα πόλεων
και φυσικών τοπίων των Ηνωμένων Πολιτειών
της Αμερικής. Είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας
Κάτσι (στη γλώσσα των Ινδιάνων Χόπι "κάτσι"
σημαίνει ζωή).
"Κογιανισκάτσι" σημαίνει ζωή χωρίς ισορροπία,
ανισόρροπη, τρελή.
Ακολούθησαν οι ταινίες Παουακάτσι (1988) και
Νακοϊκάτσι (2002).
Την υποβλητική μουσική της ταινίας έγραψε
ο Φίλιπ Γκλας.
"Στην ταινία δε μιλάει κανείς, μόνο εικόνες και μουσική.
Είναι ένα παιχνίδι των αισθήσεων, ένα κέντρισμα του μυαλού.
Οι εικόνες αλληλοσυγκρούονται, λειτουργούν διαλεκτικά, δημιουργούν συναισθήματα
και μας βάζουν σε σκέψεις.
Ο Ρέτζιο ξεκινάει γλυκά και μας μεταφέρει στην ομορφιά της γης, τους ανθρώπους και
τη φύση, κοντά στα σύννεφα, τα νερά, τα λουλούδια, τα δέντρα, τις θάλασσες, τα βουνά.
Και ύστερα μας αστράφτει ένα χαστούκι. Όχι επειδή είναι βίαιος, βίαιος είναι ο κόσμος,
αυτός μας δίνει ένα χαστούκι αφύπνισης και μας πετάει κατάμουτρα τις εικόνες
της καθημερινότητάς μας... Ο ουρανός μαυρίζει, τα εργοστάσια ξερνούν θάνατο,
τα νερά μεταφέρουν δηλητήριο, οι άνθρωποι ασφυκτιούν μέσα στις πόλεις,
δεν είναι οι άνθρωποι που βλέπαμε πριν.
Είναι βλοσυροί, με την αγωνία στα μάτια, κινούνται μηχανικά, διεκπεραιώνουν,δε ζουν.
Η ομορφιά γίνεται ασχήμια, η χαρά γίνεται λύπη, το φως γίνεται σκοτάδι,
τα χρώματα εξαφανίζονται, ο πλανήτης καταστρέφεται."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου